அக்காரக் கனிச்சுவையே

நெஞ்சத்தின் நினைவலைகள்
      நெடுந்தூரம் கொணர்ந்தனவே
நெடுந்தூரம் கொணர்ந்ததனால்
       நிலைமாறிப் போனேனே

சஞ்சலத்தில் வாழ்ந்தமனம்
       சங்கடங்கள் கொண்டதுவே
சங்கடங்கள் கொண்டதனால்
       தடுமாறிப் போனேனே

வஞ்சகத்து மூடமனம்
       வழிதவற வைத்ததுவே
வழிதவற வைத்ததனால்
       வகையிழந்து போனேனே

பிஞ்சுமனம் பித்தெனவே
       பேதலித்துப் போனதுவே
பேதலித்துப் போனதனால்
       பித்தனென வானேனே

திக்குகளே அறியாமல்
      திரிந்தலைந்து நின்றேனே
திரிந்தலைந்து நின்றதனால்
      திசைமாறிப் போனேனே

தக்கதிது வெனவறியும்
      தந்திரமும் அறியேனே
தந்திரமறி யாததனால்
       தடம்மாறிப் போனேனே

மொக்கவிழும் மலரெனவே
       முழுமனமும் கொண்டேனே
முழுமனமுங் கொண்டதனால்
        முறைமாறிப் போனேனே

சிக்கலென வருங்கவலை
        சிந்தைமிகக் கொண்டேனே
சிந்தைமிகக் கொண்டதனால்
        செயலறியா நின்றேனே

முக்காலம் உணர்ந்தவனே
        முழுவதுமாய் சரண்புகுந்தேன்
முழுவதுமாய் சரண்புகுந்த
         முறையாலே நானழிந்தேன்

இக்காலம் இக்கணமே
          எனையாள வேண்டுவனே
எனையாளும் வேண்டுவரம்
          எப்போதும் வேண்டுவனே

எக்காலம் என்றாலும்
          என்றென்றும் நின்புகலே
என்றென்றும் நின்புகலால்
          எள்ளளவும் துன்பிலனே

அக்காலம் உலகளந்த
         அற்புதனே வேங்கடவா
அக்காரக் கனிச்சுவையே
         அடியேனுக் கருள்வாயே

இளவல் ஹரிஹரன் 4-1-2020